Постинг
24.06.2009 09:22 -
Acrima
От ризата ти мъничка прашинка
със пръсти снощи тихо отлепих,
целунах спомена, откраднах мигове
и във душата си ги приютих.
Поредната раздяла - късчета живот
приличам днес на птица ослепяла,
която не можа да понесе,
че само тъжни песни ти е пяла.
Самотните ми стъпки онемяха
безцветна, като есенния дим,
аз чувствата си тихо приземявам,
в дланта си стискам погледа ти син.
Вашето мнение
За да оставите коментар, моля влезте с вашето потребителско име и парола.